دزد چفیه-طنز

چفیه چیست؟ سمبل چیست؟ وچرا دارای احترام است؟عبارات فوق سئوالاتی است که بعضی از نوجوانان و جوانان ( یا به قولی نسل سومی‌ها) از خود و دیگران می‌پرسند. چند سطر زیر شاید بتواند کمکی به این عزیزان کرده باشد

میدان جنگ، اسلحه، فشنگ، سیم خاردار و هزاران وسایل دیگر در یک میدان نبرد چیز عادی به حساب می‌آید اما در میان این همه وسیله ،چفیه ،در 8 سال دفاع مقدس، خود را آشکار کرد.

 تکه پارچه‌ای سفید که نخ‌های سیاه آن را راه راه نشان می‌داد، چیزی فراتر از یک اسلحه، و برای بچه‌های جبهه و جنگ شناخته شده بود.

چفیه یادگار کسانی است که در دل شب در مقابل متجاوزان تا دندان مسلح ایستادند و در حال حاضر در میهمانی خدا به سر می‌برند

کاربرد چفیه را به نگارش نمی‌توان درآورد ولیکن بنا به ضرورت تعدادی را برای روشن شدن بعضی اذهان می‌نگاریم.

چفیه در دل شب سجاده نماز عشق بود.

زیرانداز در هنگام استراحت و ملحفه در هنگام خواب.

در زیر آفتاب شدید و خواب غیلوله سایبان بود.

چفیه در هنگام شناسایی منطقه و جنگ‌های چریکی نقاب می‌گشت.

 در هنگام نیاز بند اسلحه، کمربند و فانسقه ای بود.

صبح و ظهر و شام سفره می‌شد.

هنگام حمام حوله می‌شد،

هنگام گرما عرق گیر، هنگام سرما شال کمر بود

 محافظ گرد و خاک بر روی صورت بود.

 هنگام نبردی همچو شال برگردن بسیجی می‌درخشید، اما زمانی که عملیات تمام می‌شد چفیه خون آلود بود و آن بسیجی شهید.

زمانی که منطقه جنگی به شیمیایی آلوده می‌گشت پارچه نمناکی بود جلوی بینی .

چفیه در زمزمه‌های دل شب میزبان بود، میزبان اشک‌های عاشقان

پیش بند آرایشگاه‌های صلواتی،

در موقع لزوم طناب،

هنگام مجروح شدن برانکارد،

 باند زخم،

 هنگام دستگیری دشمن دستبند و چشم بند، بقچه حمام ،

 وسیله آتل بندی یک مجروح،

تور ماهیگیری در کنار اروندرود و در هنگام گرما بادبزن و .....

 آری شما کدام وسیله را سراغ دارید که آنقدر ساده باشد ولی در عین حال این همه کار انجام دهد،

 چفیه پارچه ساده‌ای بیش نیست ولیکن می‌تواند سمبل ساده زیستی باشد همانطور که رهبرمعظم انقلاب حضرت آیه الله  خامنه‌ای (مد ظله العالی) با استفاده از این وسیله مقدس ما را به گذشته ایثارگران دفاع مقدس نزدیک‌تر می‌سازد .